درویش برای از دست دادن بازویش بهانه نیاورد!

فرهیختگان: موضوع فسخ قرارداد علیرضا بیرانوند با پرسپولیس و مذاکره او با باشگاه استقلال این روزها به سوژه اصلی رسانه های ورزشی و حتی غیرورزشی تبدیل شده است. در هر صورت بیرانوند دروازه بان شماره یک تیم ملی است و انتقال او از پرسپولیس به استقلال را می توان در تاریخ فوتبال ایران نوشت و سال ها در یادها ماند. اتفاقی که تقریباً سه دهه پیش به شکلی متفاوت و البته با هیجان کمتری در فوتبال ایران رخ داد و هواداران این نسل باید آن را به یاد داشته باشند. در آن زمان سعید عزیزیان دروازه بان اول و ملی پوش استقلال بود که این تیم را به سمت پرسپولیس ترک کرد و این اتفاق در آن زمان جنجالی شد. در این رابطه بد ندیدیم با عزیزیان صحبت کنیم چرا که شاید او بهتر از دیگران بیرانوند را درک می کند. ماحصل گفتگوی عزیزیان با «فرهیختگان» را در ادامه می خوانید.

چرا از استقلال رفت و به پرسپولیس رفت؟

حقیقت ماجرا این بود که من خودم از همان ابتدا در پرسپولیس بودم و از تیم جوانان آن تیم به رده بزرگسالان راه پیدا کردم و حتی 4 سال با بزرگسالان تمرین کردم. اما به خاطر یک سرباز مجبور شدم از این تیم جدا شوم و وقتی برگشتم با پیشنهاد خوبی از سوی استقلال مواجه شدم. روزهای خوبی را در این تیم گذراندم اما بی ادبی باشگاه در مسائل مالی باعث شد به پیشنهاد خوب پرسپولیس پاسخ مثبت بدهم و به این تیم برگردم. مطمئنا اگر به موقع به حقم می رسیدم در استقلال می ماندم. الان هم به علیرضا بیرانوند حق می دهم از اینکه به خواسته هایش نمی رسد ناراحت باشد. با این حال، بازیکن یا مربی فرقی نمی کند، هر فردی که قرارداد می بندد به پول تمام قراردادها و معاملات خود متکی است. حالا که یک ماه از فصل گذشته می گذرد، باشگاه پرسپولیس نباید به بازیکن خود بدهکار باشد. من خودم زمانی که پایم شکست و چندین سال از فوتبال دور بودم بازیکن مهم پرسپولیس و تیم ملی بودم. بعد از مصدومیت یک ماه باشگاه و فدراسیون از من سوال کردند و بعد از آن هیچکس از من نپرسید چه برسد به اینکه بخواهد پول بدهد. در چنین شرایطی باید به بیرانوند و امثال او این حق داده شود که بگذارند پول در زندگی آنها نقش اساسی داشته باشد. به هر حال بازیکنی از جمله این بیرانوند ممکن است روزی پایش بشکند و مجبور شود فوتبال را رها کند. سپس در نهایت از او می پرسند که در یک سال چگونه است و پس از آن کاملاً فراموش می شود. بنابراین باشگاه موظف است هنگام عقد قرارداد به این امر متعهد باشد.

در این بین چه اتفاقی برای هواداران خواهد افتاد؟

هواداران نقش اساسی در فوتبال دارند و بدون آنها فوتبال معنایی ندارد. بنابراین بیرانوند قبل از هر تصمیمی باید شرایط هواداران را در نظر بگیرد. درست است که بیرانوند در فوتبال زجر زیادی کشیده است اما خودش بهتر از هرکسی می داند که پرسپولیس و هوادارانش چقدر در موفقیت او نقش داشتند. در دو سالی که از این تیم رفت، در بلژیک نیمکت نشین شد و حتی جایگاهش را در تیم ملی از دست داد. اما باز هم پرسپولیس و هوادارانش او را به روزهای اوج رساندند. حتی همین یک ماه پیش در دربی همه شاهد بودیم که هواداران و اعضای تیم پرسپولیس در مقابل یک سری رفتارها چقدر از بیرانوند حمایت کردند. مطمئنم بیرانوند این مسائل را درک می کند و در تصمیم گیری تاثیر می گذارد.

آیا فسخ قرارداد دفتر تصمیم درستی بود؟

من نمی دانم قرارداد بیرانوند چه بوده و هست. اما اینکه او سعی کرد قراردادی را که خودش امضا کرده بود به هم بزند، درست نیست. البته باشگاه نباید بهانه ای به این بازیکن می داد. حالا این اتفاق افتاده و باعث سردرگمی زیادی شده است. شاید بهتر بود بیرانوند کمی صبر می کرد و حالا که انصراف داده است فرصت کوتاهی به باشگاه می داد تا مطالباتش را پرداخت کند. این عادلانه نیست که الان پول بیشتری بخواهد. این موضوع باید مورد توجه هواداران نیز باشد. هواداری که از سراسر کشور با هزینه شخصی به ورزشگاه آزادی می آید و انتظار حمایت از او و تیم محبوبش را ندارد. اما بیرانوند باید به این حمایت ها ارزش معنوی بدهد.

به نظر شما بیرانوند می تواند در استقلال موفق باشد؟

بعید می دانم بیرانوند استقلال را به پرسپولیس ترجیح دهد. به هر حال در آن چند سال شرایط پرسپولیس از هر نظر بهتر از استقلال بود و بیرانوند جایگاه خوبی در این تیم و هوادارانش دارد. از نظر مالی بعید می دانم که بیرانوند شرایط بهتری در استقلال پیدا کند. تا جایی که من می دانم استقلالی ها هنوز 40-50 درصد پول فصل گذشته را به بازیکنانش نداده اند و آن وقت چطور می خواهد با بیرانوند قرارداد 100 میلیاردی ببندد. در این صورت نگاه مدیران باشگاه استقلال به بازیکنان خود چگونه خواهد بود؟ یا بازیکنان بزرگتر استقلال که ملی پوش هستند حاضرند قراردادشان یک سوم قرارداد بیرانوند باشد. این انتقال قطعا استقلال را با مشکل مواجه خواهد کرد. پس شاید باشگاه استقلال بهتر باشد این پول را جای دیگری خرج کند. با این حال این تیم هم به دنبال دروازه بان است و بیرانوند بدون شک بهترین دروازه بان لیگ است. در کل نظر من این است که بیرو استقلال نمی رود و با کمی بیشتر از قراردادش در پرسپولیس می ماند. به نظر من این تصمیم خیلی عاقلانه تر است.

به نظر شما بهترین جایگزین برای بیرانوند چیست؟

اگر بیرانوند به هر دلیلی به پرسپولیس برنگردد، فکر نمی کنم یک دروازه بان بومی جای او را بگیرد. پورحمیدی و اخباری که تیم دارد، حسینی که دروازه بان خوبی است، باید دید در لیست یحیی قرار دارد یا خیر. شنیدم امیر عابدزاده می خواهد به پرسپولیس بیاید. از آنجایی که او در سال های اخیر تجربه بازی در لیگ ایران را ندارد، جذب او یک ریسک محسوب می شود. در چنین شرایطی شاید بهتر باشد یحیی به دنبال یک دروازه بان خوب خارجی باشد. دروازه بان های خارجی خوب زیادی هستند که می توانند جای بیرانوند را در پرسپولیس پر کنند. با این حال تاکید می کنم به نفع خود بیرانوند است که در پرسپولیس بماند و به نفع این تیم هم است که دروازه بان ارزشمند خود را به راحتی از دست ندهد.

آیا یک دروازه بان خوب برای سه جام کافی است؟

اعتقاد من همیشه این است که نباید فاصله زیادی بین دروازه بان اول و دوم باشد. به خصوص برای تیمی که در سه جام رقابت خواهد کرد. حالا حتی اگر پرسپولیس بتواند بیرانوند را حفظ کند، باید یک دروازه بان خوب جایگزین گوهری کند. با تمام احترامی که برای این دروازه بان قائل هستم باید بگویم او در سطح تیم های انتهای جدولی است و اگر بیرانوند به هر دلیلی چند بازی را از دست بدهد نمی تواند جایگزین قابل اعتمادی باشد. فکر می کنم کادرفنی پرسپولیس این سوال را بپذیرد. زمانی رادوشوویچ ذخیره خیلی خوبی برای بیرانوند بود و هر وقت جای او بازی می کرد استرسی به تیم نمی خورد اما آن شرایط در پرسپولیس فصل گذشته وجود نداشت. بیرانوند در این چند ماه دو بار مصدوم شد که هر دو بار در تیم ملی مصدوم شد اما اگر در مسابقات لیگ نابینایان این اتفاق افتاده بود، پرسپولیس قهرمانی را از دست می داد.